درخواست جبهه ملی ایران (سامان ششم)

از حکومت جمهوری اسلامی در ایران

امر به معروف و نهی از منکر و نقد قدرت سیاسی حق شهروند هر کشوری است، و امروز که کشور در خطر جنگ قرار گرفته است جبهه ملی ایران (سامان ششم) بر خود میداند که به وظیفه ملی و میهنی خود عمل نموده و با حکومت سخنی داشته باشد، خواه نظام جمهوری اسلامی از آن پند گیرد و خواه ملال.

چهل سال سیاست های نادرست، مدیریت های اشتباه و فساد آور، کم سوادی و ناکارآمدی در تمامی حوزه ها و سطوح کشورداری حاصلش شده است گسترش بیکاری و فقر در کشور، افزایش آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد گسترده به علت ناامیدی به آینده، روسپیگری نه تنها توسط برخی مراجع رسمی برای کسب ثروت که حتی برای تامین هزینه تحصیل که وظیفه دولت است، حاشیه نشینی، کارتن خوابی و گورخوابی، شرارت و خشونت خیابانی، دزدی مسلحانه، و غیره از یکسو؛ و کاهش سرمایه های اجتماعی و فرهنگی با فرار نخبگان و سرمایه از کشور، سرکوب و زندانی کردن ناقدان و مخالفان سیاستها و برنامه های ناکارآمد و بحران زای نظام، به خطر انداختن منزلت و هویت ملی مردمان این سرزمین، از بین بردن منابع طبیعی و محیط زیست، نابود کردن توان صنعتی و کشاورزی کشور، کاهش کیفیت آموزشی از دبستان تا دانشگاه ، دخالت های ارزشی و زیانبار در دیگر کشورها و به هدر دادن بی شمار سرمایه مادی و معنوی این سرزمین در کشورهای بیگانه که صرف آن هزینه ها در سرزمین خودمان میتوانست آبادانی و رفاه را به ارمغان آورد. دشمن نمودن کشورهایی که میتوانستند دوستان ایران باشند، تبدیل فرصت ها به تهدیدها، ایجاد زمینه برای دشمنی آشکار کشورهایی که بدخواه این مرز و بوم و مردمانش بوده و هستند و بسیار موارد دیگر که بر همگان آشکار است و فهرست کامل آنها در این مقوله نمی گنجد.

امروز بار دیگر آتش جنگ به مرزهای میهن ما ایران سایه افکنده است. آتشی که به هیچکس رحم نمیکند، بویژه برای کاربدستان نظام حاکم که بعید است جایی را بعنوان ساحل امن و آرام بیابند. از آتشی می گوییم که میتوانست نباشد. از اینرو، بر خود میدانیم از سردمداران نظام جمهوری اسلامی بپرسیم آیا چهل سال برای فراگیری یک تجربه ناکارآمد و ویرانگر کافی نیست ؟

خلیج پارس - خلیج تونکین

به سیاستمداران، سردمداران و سردارانی که در برابر تهدید بالقوه امریکا رجزخوانی میکنند، و موشکهای خود را به رخ میکشند و پس و پیش میکنند و میخواهند ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن را گروگان بگیرند، تنگه هرمز را ببندند و نداهای کودکانه دیگر، میخواهم رویداد خلیج تونکین در ویتنام در سال ۱۹۶۴ را یادآوری کنم.

قطعنامه خلیج تونکین کنگره امریکا در هفتم اوت ۱۹۶۴،(۱۳۴۳)، به رییس جمهور لیندن جانسون اختیار داد که برای جلوگیری از تجاوز بیشتر از نیروهای مسلح امریکا استفاده کند. این قطعنامه در پاسخ به ادعای حمله زیردریایی های ویتنام به دو ناوشکن امریکایی (مداکس در۲ اوت، ترنر جوی در۴ اوت) واقع در خلیج تونکین صادر شده بود. در آن زمان ویتنام شمالی و جنوبی ده سال بود که با هم می جنگیدند و امریکا به دنبال بهانه برای حمله گسترده به ویتنام شمالی بود با هدف جلوگیری از گسترش کمونیسم. قطعنامه خلیج تونکین در مجلس شورا به اتفاق آراء و در سنای امریکا با تنها دو رای مخالف تصویب شده بود.

بیانیه جبهه ملی ایران-سامان ششم

خطاب به ملت شریف افغانستان و هم میهنان افغانی تبار ایران

دیروز عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در ایران گفته است در صورتیکه به دلیل تحریم‌های آمریکا میزان فروش نفت ایران به صفر برسد، از مهاجران افغانستانی ساکن ایران خواهد خواست که ایران را ترک کنند. تا کنون سخنان متعارض با ارزشهای حقوق بشری و مغایر با جوهر فرهنگ ایرانی از جمهوری اسلامی بسیار شنیده بودیم، ولی این بار این گفتار بار سنگینی بر نگرش انسانی و اجتماعی یک یک ما ایرانیان وارد ساخت که یک دیپلمات عالیرتبه صرفا بر مبنای دیدگاه اقتصادی خاص چنین موضعی را اعلام نماید.

ما پیوند تاریخی و فرهنگی دو ملت ایران و افغانستان را ارج می نهیم. ما خود را در حل مشکلات مردم افغانستان بر مبنای حسن همجواری نیز سهیم میدانیم. كما اينكه نخستين بيانيه در محكوم كردن حمله شوروي به افغانستان را در همان هفته هاي واپسين ۱۳۵۸ جبهه ملی داد، و همچنین اظهار نظر غیر دوستانه از سوی یکی از مسئولان در روز سیزده بدر سال ۱۳۹۱ که دستور توهين آميزي نسبت به شهروندان افغانستانی در اصفهان داده بود، ناروا دانسته و محکوم کردیم. جبهه ملي ايران نارضایتی خود را از آن رويداد كه بحق با باورها و پيشينه تاريخي مردم ايرانزمين بيگانه بود اعلام نمود.

به مناسبت درگذشت تیمسار سرلشگر ناصر فربد

یمسار سرلشگر ناصر فربُد یکی از باسوادترین، فرهیخته ترین و میهن پرست ترین افسران آموزش یافته در نظام گذشته بود که من شناخته ام. او در ششم اردیبهشت ۱۳۰۱ در تهران به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام تمام کرد و وارد دانشکده افسری شد. پساز اتمام دانشکده افسری در رسته هفتم پیاده نظام ارتش مشغول خدمت شد. پس از اخذ درجه ستوان یکمی به فرماندهی پاسگاه سرو در مرز با عراق و ترکیه منصوب شد. پس از پایان ماموریت مدال لیاقت دریافت کردو به درجه سروانی نائل و به رسته اول پیاده نظام ارتش منتقل شد.

او جزو نخستین افسران اعزامی به دانشکده زرهی فورت ناکس در ایالت کنتاکی آمریکا برگزیده شدو دوره مقدماتی و تخصصی زرهی را در آمریکا گذراند و در ۱۳۳۵ فارغ التحصیل شد. او پساز بازگشت به ایران ابتدا با درجه سرهنگ دومی به تدریس در دانشکده افسری پرداختو سپسنایب رئیس مرکز آموزش زبان دانشگاه نظامی شد. او بار دیگر به آمریکا فرستاده شدو دوره آموزشی عالی فرماندهی و ستاد ارتش را در ۱۳۳۹ با موفقیت گذراند. فربُد در سال ۱۳۴۶ به دانشکده فرماندهی عالی و ستاد مشترک دافوس واقع در کویته پاکستان رفت و دوره را با موفقیت به پایان رساند. دانشکده نظامی دافوس را ار تش انگلستان هنگام اشغال بلوچستان ایجاد کرد و مرکز آموزش بسیاری از افسران ارتش ایران بود. پس از خروج انگلستان تا مدتی با همان کیفیت توسط پاکستان اداره میشد.

در سال ۱۳۴۸ با فرمان شاه به فرماندهی تیپ ۲۰ لشگر ۸۱ زرهی در کرمانشاه منصوب شد. این اتفاق مصادف با درگیری ایران و عراق در مناطق مرزی شد.او در سال ۱۳۴۹ درجه سرتیپی دریافت کردو به عنوان عضو هیئت فرماندهی و ستاد ارتش یکم مستقر در غرب ایران و کرمانشاه برگزیده شد. تیمسار فربُد چون از کارشناسان برجسته راهبرد نظامی و امنیت ملی بود، به نمایندگی ارتش ایران در پیمان سنتو (پاکستن-ایران-ترکیه) منصوب و در آنکارا مستقر شد. در این دوران بود که به نشان "قائد اعظم" دولت پاکستان مفتخر شد.

بیانیه جبهه ملی ایران - سامان ششم

به مناسبت روز جهانی کارگر

روز جهانی کارگر نخست در ۱۸۸۲ در امریکا و کانادا توسط کارگری پیشنهاد شد و در ۱۸۸۶ پس از یک درگیری تلخ کارگران با پلیس نیویورک رسمی شد و تا کنون در همه جهان برگزار میشود. ما این روز را به هم میهنان کارگر شادباش می گوییم؛ هرچند که روز کارگر در جمهوری اسلامی توأم با درد است، روز یادآوری هر آنچه بد است که بر سر کارگران زحمتکش و ستمدیده ما می آید. روز کارگر در ایران تنها روزیست که جمهوری اسلامی به یاد کارگران میافتد تا وعده های توخالی خود را سالانه تحویلشان بدهد، و آنان را که باور نمیکنند کتک بزند، تهدید کند و به زندان بیاندازد.

روز جهانی کارگر روز همبستگي جهانی کارگران است، روزی که همه کارگران سر می افرازند که ما هستیم و باید به ما گوش فرا دهید. ما که نیروی پیشرانه تولید و توسعه صنعتی و کشاورزی هستیم، نباید در فقر و محرومیت بسر بریم. روز جهانی کارگر يادآور تلاش بخشی از جامعه است که همواره حقوقشان از سوی دولتها، قدرتمداران و سرمايه داران، به ویژه در کشورهای استبدادی که کارگران حق گردهمایی و سازماندهی و همبستگی ندارند، ناديده گرفته میشود.

ما به حاکمیت جمهوری اسلامی که با بی توجهی به نیازها و حقوق قانونی و جهانی کارگران، و نیز با نابود کردن صنعت و کشاورزی و جانشین کردن آن با واردات کالاهای قابل تولید در داخل کشور از کشورهای درجه سه، جامعه کارگری ما را به بیکاری و فقر و ناامیدی کشانده هشدار میدهیم که اگر کارگران برخیزند شما فرو خواهید خزید.

جبهه ملی ایران سامان ششم 

خواستار خروج هرچه سریعتر نیروهای بیگانه 

حشدالشعبی، جنبش النجاء و گردان فاطمیون از خاک ایران می‌باشد

مردم مناطق سیل زده استان‌های لرستان و خوزستان به مانند دیگر مردمان این سرزمین در طی ۸ سال جنگ با عراق بارها طعم تلخ ویرانی و مرگ را تجربه کرده‌اند اما دلاورانه، با عرق ملی و میهن دوستی در برابر هرگونه تهاجم دشمن ایستادند. شوربختانه در هفته‌های اخیر شاهد سیل در این مناطق بوده‌ایم که خانه و کاشانه آنان را ویران نموده است، در میان این حادثه تلخ، شاهد رشادتهای و عظمت مردان و زنان این بخش از مردمان سرزمین‌مان بودیم که چگونه با دستان خالی به جنگ این بلاهای طبیعی ‌رفتند و با امکانات ناچیز قصد مهار سیل را داشتند.

امداد بر عهده هلال احمر و دیگر سازمان‌های امداد رسان است کشور است و به مانند دیگر کشورهای جهان، طبیعی است در هنگام رویدادهای ویرانگر جهت یاری بیشتر از ارتش ملی کشور کمک گرفته شود.

سیل، تحریم پاسداران، و پیشنهاد برای برونرفت از بحران

متن کامل گفتگوی تلویزیون ایران گلوبال (کیانوش توکلی) با کورش زعیم

سه شنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۸خ

  توکلی: با سلام، من کیانوش توکلی هستم. ما میهانی داریم از ایران، آقای کورش زعیم. سلام آقای کورش زعیم، خوش آمدید به برنامه ما.

  کورش زعیم:

درود به شما آقای توکلی، و سپاس از اینکه از من دعوت کردید در این برنامه.

توکلی:  

ما حقیقتش به دنبال سیل و بحرانی که در نتیجه سیل در ایران ایجاد شد و خرابیهای زیادی را به بار آورده، قصد داشتیم که برنامه مفصلی در این رابطه داشته باشیم، ولی تروریست نامیدن سپاه پاسداران، که به دنبال آن درگیری های لفظی را بین ایران و امریکا را تشدید کرد، این را میخواهیم با شما در میان بگذاریم. ولی قبل از آن، آقای زعیم، راجع به وضعیت سیل، سیل زدگان و همینجور کمکهای مردمی، دولت، کل حکومت با این موضوع چگونه برخورد کردند و از آنجا که شما داخل ایران هستید موضوع بیشتر برای شما قابل لمس است. بفرمایید، من میکروفن را در اختیار شما میگذارم.

کورش زعیم:  

البته پیش زمینه سیل، اقداماتی بود که عوامل جمهوری اسلامی در طی دهه ها انجام داده بودند، مانند نابود کردن بیش از دو میلیون هکتار جنگلهای شمال، هیرکانی و زاگرس. درخت زدایی و تخریب و فروش درختان هزاران ساله و فروش زمینهای آزاد شده جنگل برای طرحهای خانه سازی و تاسیسات رفاهی. این زمینها و تاسیسات می فروختند و مطمئن هستم که بیشتر پولش را به خارج انتقال میدادند. دوم اینکه با حریم رودخانه ها و مسیل ها را هم همین کار را کردند. رودخانه وقتی در طول هزاران سال راه میافتند و راه خود را باز میکند تا آب را از کوهها برسانند به دریا. رودخانه در زمان طغیان ها در دو سوی رودخانه حریمی برای خود ایجاد میکند. اقایان این حریمها را هم در این فکر که چون روخانه چند سال است طغیان نکرده پس میتوانند آنرا تصاحب کنند، تصاحب کرده و ساختمان سازی کرده اند. همچنین با مسیل ها هم همینکار را کرده اند. بسیاری از مسیل ها را برداشته اند و توی آن ساختمان ساخته اند. بسیاری ساختمانها که ویران شده اند از این نوع هستند. بنابراین اکنون که سیل آمده، بدون توجه به اینکه آنچه باعث عظمت خرابیهای این سیل شده این بوده که راهش را بسته بودند. به قول یکی از استادان دانشکده فنی دانشگاه تهران "اگر خانه رودخانه را خراب کنی خانه تو را خراب میکند". اینها چون تجربه و دانش نداشتند و همه کارهایشان غبر مهندسی و با توکل به خدا بوده، باعث شده اند وقتی بارندگی بسیار شدید و غیرعادی روی داد و رودخانه ها طغیان و حرکت کردند، جایی برای رفتن نداشته باشند. بنابراین ریختند به پیرامون و خانه ها را که در مسیر خود خراب کردند و وارد شهرها شدند.

آیین دیدار نوروزی سالانه در خانه کورش زعیم

چهارم فروردین ۱۳۹۸خ

ترجمه نامه به آکادمی سوئد و آکادمی نروژ برای نامزدی جایزه نوبل ۲۰۱۹ برای نرگس محمدی و نسرین ستوده:

پیشنهاد نامزدی نرگس محمدی و نسرین ستوده برای جایزه صلح نوبل

آکادمی سوئد، کمیته برای جایزه نوبل؛ و آکادمی نروژ برای جایزه صلح نوبل

استکهلم، سوئد و اسلو، نروژ 

درباره: نامزدی برای جایزه صلح نوبل ۲۰۱۹

از: کورش زعیم

آقایان/بانوان گرامی،

ما مفتخر هستیم که بدینوسیله بانو نسرین ستوده و بانو نرگس محمدی، دو بانوی برجسته ایرانی و کنشگر حقوق بشر ستایش شده جهانی را بطور مشترک برای دریافت جایزه نوبل ۲۰۱۹ معرفی و نامزد کنیم.

بانو نسرین ستوده، زاده ۱۹۶۳، و نرگس محمدی، زاده ۱۹۷۲، دو تن از شناخته شده ترین کنشگران صلح و حقوق بشر در ایران هستند. نسرین ستوده، یک وکیل مدافع حقوق بشری، اکنون برای یک حکم ۵ ساله در زندان است و اخیرا با حکم های جدید به علت مبارزه برای حقوق زنان، به ۳۳ سال دیگر در زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است.

نرگس محمدی، یک فیزیکدان و روزنامه نگار، که از دوران دانشگاه یک کنشگر حقوق بشری بوده، برای شرکت در بنیانگذاری "کانون مدافعان حقوق بشر ایران" و نیابت رئیس آن، و بنیانگذاری شورای ملی صلح، در همراهی با بانو شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۰۳، اکنون برای یک دوره ۱۶ ساله در زندان بسر می برد.

بانو ستوده و بانو محمدی هر کدام دو کودک دارند که به علت دوره های متعدد و طولانی زندان به دلایل دیدگاهها و مبارزات حقوق بشری خود، به ندرت توانسته اند با فرزندانشان باشند. بانو محمدی حتی اجازه تماس تلفنی با فرزندانش را نداشته است، که نشانه ای از بیرحمی سامانه قضائی جمهوری اسلامی است. بانو محمدی همچنین برای "جرم"هایی چون مبارزه برای حقوق زنان در ایران، تشکیل گروه ضد اعدام (لگام)، و دیدار با بانو کاترین اشتون، وزیر خارجه اتحادیه اروپا، در سفر به ایران محکوم شده است.

بیانیه جبهه ملی ایران (ششم) در بزرگداشت روز ۲۹ اسپند

روز استقلال سیاسی و اقتصادی کشور

هفت دهه است که ما روز ملی شدن صنعت نفت کشور را یاد می کنیم و بزرگ می داریم. روزی براستی به یاد ماندنی از دوران کوتاهی که حکومت ما براستی ملی بود، زیرا دولتی ملی داشت و مردم بر سرنوشت خود حاکم بودند. مرد بزرگی چون مصدق، کاری چنان بزرگ کرد که جهان را شگفت زده کرد و به ستایش واداشت و سرمشق دیگر ملتهای زیر ستم شد.

۱۵۰ سال بود كه دولت های ایران توان اعمال سياست مستقل اقتصادی نداشتند. سیاست اقتصادی كشور با سیاست خارجی درآمیخته بود و در جايي كه برنامه اقتصادي كشور با منافع دو کشور قدرتمند جهان که در نزدیکی ایران مستقر بودند روياروی مي‌شد، دولتمردان بايستي عقب نشيني و منافع اقتصادي كشور را فداي بقاي حكومت خودشان مي كردند.

قراردادهاي زيانبار در راستای تامين منافع راهبردی و اقتصادی كشورهاي بيگانه قدرتمند در منطقه به ما تحمیل می شد. سیاست خارجی ایران بر پایه «موازنه مثبت» بود، یعنی به هر دو ابرقدرت خارجي امتیاز داده می شد تا هر کدام برای حفظ منافع خودشان هم شده، کشور را در برابر دیگری حفاظت کند. بهمین دلیل، خواستهايی که از سوی انگلستان يا روسیه می رسید، حتا اگر به زيان منافع ملت ايران بود، كمابيش پذیرفته می شد. سیاست موازنه مثبت، همراه با بی لیاقتی و فساد دستگاه حكومتي و بی توجهی به منافع ملي، باعث افزایش چشمگیر نفوذ این دو ابر قدرت و حتا دخالت مستقیم آنها در امور داخلی کشور شده بود.

در تمام این مدت، مردم ایران با این توهم زندگي مي كردند که سیاست ایران را باید بیگانگان تعیین کنند، سیاستمداران ایران را بیگانگان برای حفظ منافع خود می گمارند و خود ملت هیچ نقشی در سیاست خارجی و حتی سیاست داخلی کشور ندارد. نماد همه این مسائل روحي، اقتصادي و سياسي، صنعت نفت بود که به عنوان بزرگترین صنعت و فعالیت اقتصادی کشور تامین کننده بخش عمده ای از بودجه کشور بود. قرارداد نفت ايران و انگلستان ادامه زنجیره امتیازدهی به بیگانگان بود بي اینکه منافع چندانی برای اقتصاد کشور، رشد صنعتی، اشتغال و رفاه داشته باشد.

چهاردهم اسپند سالگرد دكتر محمد مصدق

یادبود مردي جاودانه كه هرگز نخواهد مرد

چرا مردم ایران اینهمه مصدق را دوست دارند، به راه و روش کشورداری او ايمان دارند و به راهبرد تعریف شده او اميد بسته اند. هنوز پس از گذشت پنجاه و دو سال از درگذشت او، در حسرت دموکراسی، مردم او را نمادي افسانه اي از مردمسالاری، حقوق بشر و تعهد خدمت به مردم ميشناسند، و او را سرمشقي براي دولتمداران دلخواه خود مي شمارند. افسانه مصدق افسانه يك قهرمان ملي است كه در دوران سردرگمي و از خودباختگي و نااميدي ملت ایران پديدار شد، با نيرومندترين استثمارگر جهان براي حقوق ملت مبارزه كرد و با سربلندي پيروزمند شد. او براي نخستين بار دموكراسي را در ايران برقرار كرد و مزه شيرين آزادي را به مردم چشاند.

اين مبارزه و پيروزي ملي، و اين دموكراسي كوتاه مدت، در ذهن ما افسانه شده، و شش دهه است كه ياد آن مانند يك گنجينه ملي از دل به دل و نسل به نسل انتقال یافته است. مصدق هرگز نمرده و جاي ستايش از او در صفحه م ُ ردگان نيست. آنان که در سالروز مصدق برای او آگهی تسلیت مینویسند جایگاه او را در تاریخ نمبدانند. مصدق در دل همه مردم ايران مانند يك آرزو زنده و پوياست.