افزایش فشارهای سیاسی و فضای کنونی ایران

متن کامل گفتگوی تلویزیون من و تو (پوریا زراعتی) با کورش زعیم و جمشید اسدی [1]

یکم شهریور 1397خ

فشارهای سیاسی بنظر افزایش پیدا کرده. دوباره از اجرای احکام اعدام زندانیان سیاسی عقیدتی صحبت می شه و تعداد دیگه ای از فعالان سیاسی بازداشت شدند.

پرسش:   آقای زعیم شما در داخل کشور هستید. توصیفتون از فضای سیاسی چه هست این روزها؟ از نزدیک در جریان بازداشت آقای شعله سعدی و کیخسروی هستید.

کورش زعیم:  اوضاع سیاسی بسیار ناپایدار و شکننده است. سردمداران نظام جمهوری اسلامی بسیار نگران و دست پاچه بنظر میرسند و اظهارنظرهایشان گاهی اندیشه نشده و متناقض ناشی از سردرگمی است. همه میدانند که بزرگترین مشکل حاکمیت فساد افسار گسیخته و ساختاری است، دارایی هایی که از بانکها و پروژه های عمرانی، معاملات و شرکتهای حکومتی دزدیده شده باعث شده که اکنون بودجه کافی برای تامین مطالبات مردم وجود نداشته باشد. ادامه چاپ اسکناس هم تورم بیشتر می آورد. صنعت خوابیده، کشاورزی در بسیاری نقاط کشور خوابیده، صنایع بزرگ کشور بعلت بی لیاقتی و دزدی مسئولان حکومتی آسیب های جبران ناپذیر دیده و کسی در حکومت جرات افشای مفسدان را ندارد. شبکه فساد و دست درازی به بودجه کشور و بیت المال چنان در هم تنیده که دست و پای همه را بسته است.

من اوضاع امروز را خیلی شبیه ۱۳۵۷ می بینم. در آن زمان هم حاکمیت حاضر نبود واقعییت را بپذیرد و وقتی مجبور شد، دیگر دیر شده بود. امسال هم اگر آقایان بخود نیایند، خیلی زود دیر خواهد شد. ما یک طرح برای نجات کشور بصورت مسالمت آمیز و حفظ امنیت مردم و کشور پیشنهاد کرده ایم که منتشر کرده ایم، ولی من مطمئن نیستم که آقایان میتوانند نوشته روی دیوار را بخوانند.

آقایان شعله سعدی و کیخسروی حقوقدانان خوشنام و با شهامتی هستند. با آقای شعله سعدی پیش از اقدام اعتراضیشان ملاقات داشتیم. امیدوارم ایشان و آقای کیخسروی هر چه زودتر آزاد شوند که هر دو شخصیت های ارزشمندی برای دفاع از مردم هستند.

براندازی ۲۸ امرداد و تاوان سنگین ملت ايران

کورش زعیم

روز تاریخی ۲۸ امرداد را ما هر ساله يادآوري ميكنیم. این فقط یادآوری یک زخم ملی دردآور نیست، و نه اینکه بخواهیم شعارگونه حقانیت يك دیدگاه را نسبت به دیدگاهی دیگر به نمایش بگذاریم؛ بلکه برای اینست كه، در شرایط بسیار بحرانی و خطرناکی که امروز حاکم بر کشورمان است، آينه اي در برابر چشمان آناني بگيريم كه در زمان گذشته خشكيده اند و آنانی که بر عکس، پشت به گذشته امروز را مي سنجند.

آنچه امروز رويداد 28 امرداد را برجسته ميكند تفاوتهای رفتاری دولت و حکومت در آن زمان در مقایسه با دو دوران پس از آن است. يكي از اين تفاوت ها اين است كه دولت مردمسالار مصدق، بر خلاف حکومتهای پسین حاضر نبود به هر قيمتي خود را بر سر كار نگه دارد. در روزهای پیش از پیروزی کودتاچیان، مصدق گفته بود كه راضي به ريختن حتا يك قطره خون از بيني كسي نيست. ملت پشتيبانش بود و او مي انديشيد كه اگر ملت بخواهد، دوباره او را سر كار خواهد آورد. ولي حكومتي كه جاي او را با زور و ياري بيگانگان گرفت به راي ملت پایبند نبود، و گرنه او نیز میتوانست به مردم مراجعه كند يا با يك همه پرسي از ملت بپرسد که آیا من را میخواهید یا نه؟

كورش بزرگ در بيانيه تاریخی حقوق بشر جهانی خود گفت: " من از امروز كه تاج پادشاهي را به سر نهاده ام، تا روزي كه زنده هستم و مزدا توفيق پادشاهي را به من ميدهد، هر گز فرمانروایی خود را بر هيچ ملتی تحميل نخواهم كرد، و هر ملت آزاد است كه مرا به پادشاهي خود بپذيرد يا نپذيرد؛ و هر گاه نخواهد من را پادشاه خود بشمارد، من براي فرمانروایی خود بر آن ملت جنگ نخواهم كرد."

سخن كورش برگرفته از فرهنگ كهن ايران بود، و او كوشيد تا آنرا در سراسر جهان نهادينه كند. اما امروز شاهد آن هستيم كه از زمان براندازي ۲۸ امرداد ۱۳۳۲، نه تنها در ميهن ما، که در همه كشورهاي گستره فرهنگ و تاريخ ايران، دولتهاي استبدادي و یا ایدئولوژیک حاكم هستند، و با خشونت، زندان و كشتار مردم بقاي حكومت خود را بر ملت خود تحميل ميكنند. ما ۲۸ امرداد را از اين رو پيوسته يادآوري مي كنيم كه بگوييم تحميل حكومت بر مردم چه با ياري قدرتهاي بيگانه و چه با زور داخلي با فرهنگ ايراني بيگانه است.

شورای نخبگان جبهه ملی ایران

بدینوسیله موجودیت "شورای نخبگان جبهه ملی ایران" را برای پژوهش و شکل دادن به ایران آینده اعلام می کنیم. به همه نخبگان ایرانی در سراسر جهان در همه رشته های تخصصی فراخوان می دهیم که ما را در پژوهش، تعریف و طراحی چگونگی مدیریت ایران آینده یاری دهند. نظام حاکم بر میهن ما با ناآگاهی و نابخردی و فساد سیاسی و اقتصادی کشور را چنان غیرقابل اداره کرده که هیچگونه اصلاحات شرایط موجود امکانپذیر نیست و باید برای باز سازی و اداره بهینه ایران آینده که در انتظارش هستیم طرحی نو درانداخت. هدف ما اصلاح، بهبود و تکامل همه سامانه های ساختاری، کاهش هزینه زمان و سرمایه و بهبود کارآیی در همه زمینه های اداره کشور در ایران آینده است که اولویت های آن در ذیل فهرست شده است. هم میهنانی که علاقمند پیوستن به ما و هموندی در این شورا هستند، می توانند نخست منشور جبهه ملی ایران را، که نشانی آن در زیر این بیانیه آمده، بخوانند و موافقت کلی خود را بعنوان پیش نویس یک قانون اساسی برای آینده اعلام نمایند. سپس یک رساله یا مقاله پژوهشی، یا یک طرح یا پیشنهاد راهبردی یا کاربردی درباره یکی از موضوعات مورد تخصص خود که در فهرست زیر ذکر شده باشد انجام و برای ما بفرستند. پس از ارزیابی علمی و عملی متن ارسالی، موافقت با عضویت ایشان اعلام خواهد شد و در همه بحث ها و تصمیمات این شورا شرکت داده خواهند شد. برای مشارکت در شورای نخبگان جبهه ملی ایران نیازی به عضو بودن یا شدن در جبهه ملی ایران نیست، و علاقمندان می توانند گرایش یا عضویت سیاسی کنونی خود را حفظ کنند، ولی اعلام باورمندی به آرمانها و هدفهای جبهه ملی ایران ضروری است. مدت این دعوت شش ماه از این تاریخ میباشد.

پیرامون بیانیه ۵ امرداد جبهه ملی ایران

متن کامل گفتگوی تلویزیون ایران اینترنشنال با کورش زعیم

شنبه ۶ امرداد ۱۳۹۷خ

ا   ایران اینترنشنال: جبهه ملی ایران بیانیه ای منتشر کرده که در آن پیشنهادهایی به حاکمیت جمهوری اسلامی کرده است. شما میتوانید بیشتر درباره این بیانیه توضیح دهید؟

  کورش زعیم: ما مدتهاست که نگران تحولاتی که رخ میدهد و شرایط کشور که دارد واردش می شود بوده ایم. بارها شخصی و گروهی پیشنهادها و تحلیل هایی داده ایم که جمهوری اسلامی باید پاسخگو باشد، و راهکارهایی برای برونرفت از این بحرانی که تحلیل می کنیم میتواند بسیار خطرناک باشد. این بیانیه یک راه ساده را پیشنهاد می کند. ما پیشنهاد تغییر قانون اساسی و ساختارهای حکومتی را هم داده ایم، ولی فعلن آسان ترینش همین است برای اینکه آرامش برقرار شود و ملت بخاطر ترسی که از آینده دارند و ما فکر می کنیم منجر به مهاجرت مردم از ایران بشود کمی امیدوار شوند. یک علت ترس مردم از حمله بیگانگان است که امیدواریم نخواهد شد. ما پیشنهاد کرده ایم که یک آشتی ملی را که ذکر کرده بودیم اعلام بکنند. مهمترین حرکت برای آشتی ملی اینست که زندانیان سیاسی و عقیدتی در سراسر کشور را آزاد کنند و از خشونت نسبت به مردم برای انواع فعالیت های مردمی از روسری گرفته تا اعتراضات اقتصادی خیابانی مردم دست بردارند. حاکمیت باید دستکم آنچه را قانون اساسی خودشان در اصل های ۲۳، ۲۶ و ۲۷ را که شامل عدم تفتیش عقاید، آزادی حزب ها و سازمانهای سیاسی و مدنی و حقوق بشری و همچنین آزادی اجتماعات است رعایت نماید. این فعالیت ها همه ممنوع هستند و جبهه ملی حتی نمیتواند جلسات خودش را برگزار کند. حاکمیت باید همه اینها را بی درنگ اقدام بکند، و در نهایت انتخاباتی که براستی و بدون دخالت نهادهای حکومتی آزاد باشد و مردم بتوانند نمایندگان واقعی خودشان را به نهادهای انتخابی مانند شورای 

شهر، مجلس و ریاست جمهوری بفرستند انجام گردد.

مردی برای آینده ایران که به گذشته پیوست

عباس امیرانتظام، معاون و سخنگوی نخست وزیر نخستین دولت پس از انقلاب، مرد بزرگی که پس از چهار دهه توهین و زندان و شکنجه و تحقیر توسط حقیرترین موجودات، زندگی در ابدیت را به زندگی رنج آور در جمهوری اسلامی ترجیح دا د.

امیرانتظام خود را فدا کرد تا نسل آینده ما نمادی دیگر برای روحیه دادن به خود، برای پایداری در برابر پلیدی ها، و برای ناامید نشدن از پیروزی نهایی خوب بر بد، داشته باشد. بیگانگانی که از سر برافراشتن ایران می ترسند، از فساد و هرج و مرج سیاسی و عقب افتادگی ما شادمانند، زیرا ایران مانند درخت تنومند سایه انداز هزاران ساله ایست که هرگز نمی خشکد، پس باید هوایش را مسموم کرد، آبش را آلوده کرد و تبرها را به جانش انداخت.

سرشت حاکمیت در ایران، همانند همه حکومتهایی که در دو سده گذشته داشته ایم نخبه کشی است. با وجود کشتن و زندانی کردن و فراری دادن صدها هزار از بهترین فرزندان کشور، و حاکم کردن ترس و خفقان بر جامعه، هنوز ما ملت ایران از بهترین زایندگان و پرورندگان نخبگان در جهان هستیم. نطفه نخبگی ملت ایران که در طی هزاران سال، با وجود حمله ها و کشتارهای جوامع عقب افتاده و وحشی، روییده و شکوفا شده و هنوز بر تارک جهان اندیشه و دانش می درخشد.هنوز ملت ایران از سربلندترین ملتهای جهان است، هرچند که کشورمان با مدیریت بیسواد و فاسد از قافله عقب مانده است. مردم ایران وقتی در کشور خودشان سرکوب میشوند، به هر کجا که بروند شکوفا می شوند و میدرخشند، و کشور تبعیدگاه اجباری خود و آن جامعه پذیرا را به سوی پیشرفت می رانند. این نخستین بار نیست که ما دچار نخبه کشی شده ایم، در سده های میانه میلادی هم با یورش بیگانگان به ما به غرب فراری شدیم و دانش و هنر خود را در خدمت جامعه ابتدایی اروپایی قرار دادیم. کشوری در جهان نیست که از زبان و فرهنگ و دانش ایران بهره نبرده باشد. از فرهنگ و فلسفه خوب زیستن تا دانش و فناوری بنیادین، که کشورهای میزبان آنها را به نام خود ثبت کرده و می کنند. پیشرفته بودن و اندیشمند بودن در جامعه ای که این توانمندی ها را تشویق و ستایش می کند کار دشواری نیست، ولی صدها سال ماندن زیر فشار سرکوب اندیشه، همراه با ترویج خرافات و خفقان و تهدید زندان و اعدام، و همه آنها را تحمل کردن، و باز مانند شقایق صحرا زیبا شکفتن، هنریست ویژه ایرانیان.

محمد بسته نگار مردی فراموش نشدنی

من زنده یاد محمد بسته نگار را دورادور از دهه شصت می شناختم، از دهه هفتاد در مراسم و نشست های سیاسی همگانی با هم آشنا شدیم. از اواخر دهه هفتاد تا کنون دوستی و همکاری نزدیک در تلاش برای نزدیکی و همکاری سازمانهای سیاسی ملی در ایران داشتیم. خاطره ای از آن زمان دارم که چگونه این نزدیکی ها بوجود آمد.

در دهه هفتاد که فشار روی سازمانهای ملی برای مدت کوتاهی کمی کاهش یافته بود و ملیون می توانستند دستکم در آرامگاه دکتر محمد مصدق در احمد آباد در روزهای زایش و درگذشت آن مرد بزرگ گرد آیند و سخنرانی کنند؛ در این میان سوء تفاهم های میان جبهه ملی ایران و نهضت آزادی و شورای ملی مذهبی به علت سخنان برخی از آنان و پیشداوری های متقابل رخ داده بود که حتی به آیین های نوروزی یکدیگر هم نمی رفتند. زنده یاد پرویز ورجاوند هم از این ناهماهنگی نیروهای ملی ناراحت بود. من به فکر افتادم که برنامه دید و بازدیدهای نوروزی جبهه ملی و همه سازمانهای ملی دیگر را تهیه و منتشر کنم. من هیچ سازمان ملی را حذف نکردم. کسی که اقدام من را پسندید و تاریخ های برخی سازمانها را به من داد، که هر ساله این کار ادامه یافت، زنده یاد محمد بسته نگار بود. به دکتر ورجاوند پیشنهاد کردم که بیایید این سنت دوری و نفاق را بشکنیم. ما دو سه گروه ملی گرا در جنگل جمهوری اسلامی بجز خودمان کسی را نداریم و باید بخاطر آرمانهایمان اختلاف روش ها و دیدگاههای مذهبی و غیرمذهبی را کنار بگذاریم و همدیگر را تحمل و در مورد رویدادهای مهم هم اندیشی و همکاری کنیم.

سالگرد قتل بیرحمانه شاپور بختیار

 شاپور بختیار در تمامی دوران عضویتش در حزب ایران و جبهه ملی ایران نشان داده بود که مردی متعصابانه میهن پرست است و فوق 

 العاده با شهامت. او برای خدمت به میهن و تغییر اوضاع به سود دموکراسی و حقوق بشر بسیار صریح و نابردبار بود. او سیاست باز نبود و ظرافت های دیپلوماسی را بر نمی تابید. همین نابردباری و صراحت لهجه او را در جبهه ملی ایران انگشت نما کرده بود و مخالفت و هم رشگ دیگران را بر می انگیخت. جلسه ای که او را از جبهه ملی ایران اخراج کرد بر خلاف گزارش های دروغ، فرمایشی بود و نصاب نداشت. در هر حال جبهه ملی دو رهبر دیگر هم داشت که شایستگی نخست وزیری را داشتند و شاه با آنان هم مذاکره کرده بود. غلامحسین صدیقی، مردی دانشمند و خردمند، و وزیر توانمند و قانونگرای دولت محمد مصدق، که شرط نخست وزیری را ماندن شاه دانست تا بتوان ارتش را کنترل و از خشونت و هرج و مرج جلوگیری کرد؛ و کریم سنجابی، دبیرکل جبهه ملی ایران، که شرط پذیرش نخست وزیری را تایید آیت الله خمینی و خروج شاه از کشور گذاشته بود. سنجابی از بروز اختلافی همانند میان شاه و کاشانی می ترسید؛ ولی تفاوت بنیادین میان آن دو را نشناخته بود.