روز جهانی کارگر

و حقوق کارگر ایرانی در ایران آینده

کارگران یک رکن بزرگ اقتصاد کشور را تشکیل می دهند، و ایجاد شرایط رفاه و امنیت شغلی برای آنان در توسعه اقتصادی پایدار از الویت برخوردار است. در ایران کهن، بر پایه کتیبه های داریوش بزرگ و لوح های گلین بجای مانده از دوران کورش بزرگ، نخستین قانون کارگری جهان در ایران وضع و اجرا شده است: حداقل دستمزد، حداکثر ده ساعت کار روزانه و تعطیل آخر هفته، مرخصی سالانه، مرخصی سه ماهه زایمان و مرخصی سه ماهه برای شیردهی. همه کارگران، زن و مرد، برای کار برابر مزد برابر و برای اضافه کاری یک و نیم برابر می گرفتند، و خوراک آنان متناسب با سختی کار، و سهمیه گوشت زنان باردار دوبرابر بود. کارگران ما پس از چهل سال خدمت بازنشسته می شدند و تا آخر عمر مستمری دریافت میکردند. در ایران ما هرگز کسی بیگاری یا بردگی نمیکرد. کارگران مهاجر از سرزمین های همسایه، و حتی سربازان اسیر شده دشمن، همانند کارگران ایرانی کار می کردند و دستمزد می گرفتند. کارگران از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند و تندرستی و رفاه آنان توسط قانونهای کشوری تامین میشد.

در ایران پس از سده هفتم میلادی، به علت تهاجم و غارتگری های بی امانی که از جنوب و شمال میشد، و در نتیجه بجای یک دولت مرکزی، حکومتهای متعدد و همزمان در سراسر سرزمین ایران ایجاد شده بودند، قانونهای انساندوستانه ایرانی نسبت به کارگران هم فراموش شد و خوی بهره برداری غیرمنصفانه از کارگر، که با حضور قوم های مهاجم خشونتگرا در ایران رواج یافت. کارگر ایرانی بجای یک شهروند شریک در پیشرفت و رفاه کشور تبدیل به یک سرباز وظیفه اقتصادی برای رفاه قدرتمندان شد. کارگران   وابسته به سیاستهای کارفرمایان بودند، و شرایط کاری و حقوق و مزایای آنان تعریف شده نبود. از سوی دیگر، مهاجمان مغول و تُرکان که بدون دانش و توجه به چرخه کشاورزی و تولید برای تهیه آذوغه پیوسته با زور و تهدید به روستاها حمله میکردند، به تدریج ساختار سنتی کشاورزی و تولید وابسته به آنرا مختل و کشاورزان یکجا نشین را فراری داده تبدیل به عشایر متحرک کردند. زندگی   عشایری ایران (بنا بر تاریخ کمبریج) در دوران حمله مغول و تُرکان بوجود آمد. نادانی فرماندهان مهاجم که خود چادرنشین بودند ساختار کارآفرینی و کارگری ایران را که یکجانشینی بود، پاشاندند.  

 

حمله مغول به ایران و ملی گرایی ایرانی

پرسش‌های تخصصی عماد گلی از کورش زعیم مرتبط با جبهه ملی

  هفتم اردیبهشت 1400خ

پرسش 1: جبهه ملی ایران درباره ی بیگانگان مهاجم به ایران چه نظری دارد؟

پاسخ 1: جبهه ملی ایران اصولن بر پایه دفع نفوذ بیگانگان در امور داخلی   و سیاست خارجی کشور پایه گذاری شده، چه آن بیگانگان که با ترفندهای سیاسی و اقتصادی بواسطه بی‌کفایتی یا خیانت سران کشور اعمال نفوذ می‌کنند و چه آنها که با زور و کشتار وارد میشوند.

گونه نخست تهاجم نفوذی بیگانگان، در دوران قاجاریان رخ داد که فساد و خیانت شاهان قاجار باعث شد که ما هم بخش‌های عمده ای از سرزمین ایران را از دست بدهیم و هم با فرو بردن کشور در جهل و فقر و ناآگاهی درباره آنچه در کشورهای دیگر، بویژه غربی رخ میداده، ناتوان و وابسته نگه داشته شدیم. سرانجام این خیزش مردم، با ورود روشنفکران تحصیل کرده در غرب، بود که مردم با آگاهی از آنچه باید باشد و نیست، از شر شاید 

فاسدترین و خائن‌ترین دوره‌های پادشاهی کشور رها شدیم.

 

گیتی پورفاضل آزاد باید گردد

هم میهنان گرامی

در شرایطی که میهن عزیزمان از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فقر و بیکاری و فساد و خشونت ساختاری و ناکارآمدی و فساد حکومت رنج می‌برد، و ماجراجویی‌های نظام حاکم باعث تحریم‌های شدید اقتصادی و خطر جنگ علیه میهن ما شده، واکنش حاکمیت بجای شنیدن صدای مردم و دگردیسی، بازداشت و زندان و شکنجه و اعدام معترضان بوده است.

در پی این واکنش‌های خشونت آمیز و بی‌اعتنایی به خواست مردم، روزی نیست که بهترین‌های ما را تهدید یا بازداشت نکنند. با کمال تاسف یکی از این قربانیان توهم قدرت نظام، بانو گیتی پور فاضل، این شیر زن مبارز و آزادیخواه امضا کننده بیانیه14، وکیل مبارز دادگستری در دفاع از زندانیان عقیدتی و سیاسی، و هموند هیئت رهبری جبهه ملی ایران (سامان ششم) است که امروز دوازدهمین ماه است که با وجود سن بالا و دشواری‌های جسمانی و شیوع خطرناک همه‌گیری کرونا در زندان بسر می‌برد.

بانو گیتی پورفاضل، یکی از برجسته ترین حقوقدانان و وکیلان مدافع فعالان سیاسی، حقوق بشری، عقیدتی و آزادیخواهی، یکی از شیرزنان امضا کننده بیانیه ساختار شکن 14 که تنها راه برون رفت را در گذار از جمهوری اسلامی دانستند و اعتراض به فساد و خشونت و آفت‌های اجتماعی و اقتصادی که کشور را به سقوط اقتصادی و اخلاقی و فقر کشانده و در مسیر شورش مردمی و جنگ داخلی قرار داده می‌باشد. ما می پنداریم که موضع سرسختانه ایشان علیه فساد و خشونت و بی قانونی، بویژه اعتراض به نماد همه این ویرانگری‌ها که رهبری جمهوری اسلامیست، خشم نهادهای امنیتی را برانگیخته و انتقامجویی میکنند.

بازنشستگان و سالمندان را دریابید

سالمندان از آسيب پذيرترين قشرهاي جامعه هستند. حكومت‌هاي استبدادي معمولا كمترين توجه را به این قشر آسيب پذير دارند. ذهنيت نانوشته اينست كه اين بخش جامعه به گونه‌اي سربار هستند، زيرا دیگر كار نمي‌كنند و سودي براي حكومت به بار نمي‌آوردند. اين حكومت‌ها فراموش مي‌كنند كه اين سالمندان بوده اند كه جامعه را تا به اينجا رسانده‌اند، و بدون توجه و گراميداشت آنان، جامعه انگيزه خود را از دست مي‌دهد، زيرا آينده خود را همانند سالمندان تنها و فراموش شده و در ناتواني و تنگدستي مي‌بيند.

جمهوری اسلامی حتی از غارت صندوق‌های بازنشستگی، تامین اجتماعی، بیمه درمانی خودداری نکرده، بطوریکه امروز بازنشستگان ما باید هر روز در خیابانها و جلوی ادارات دولتی به تظاهرات اعتراضی و تظلم‌خواهی بپردازند، چه رسد به خواست اصلاح پرداخت‌ها متناسب با تورم وحشتناکی که بیسوادی و فساد مالی حکومتی ایجاد کرده است.

زادروز زرتشت بزرگ روز پدر ایرانیان

ما ایرانیان خوشبخت ترین مردم جهان هستیم که خداوند خردمندترین، دانشمندترین، مهربان‌ترین و انسان‌دوست‌ترین آدمی را برای آموزش و راهنمایی ما آفریده بوده است.

زرتشت ما یک نابغه برای کل تاریخ بشریت است. او مردم را به کار و کوشش بر پايه پندار نيک، گفتار نيک و کردار نيک و پرهیز از دروغ و ريا و خدعه و خرافات هدایت می‌کند. فلسفه زرتشت همچنین بر پاکی و راستی و درستی در زندگی است. افلاتون و ارستو و فیثاغورث و بزرگان دیگر تاریخ اندیشه و فلسفه همگی خود را شاگرد زرتشت می‌شمردند. اندیشه‌های زرتشت پایه گذار فلسفه زندگی در غرب یوده است. زرتشت هیچگاه خود را پیامبر یا فرستاده خدا معرفی نکرد، ولی پیروانش او را پیامبرگونه میدانستند. همه فیلسوفان جهان او را "آموزگار جهانی" خوانده‌اند.

زرتشت بنیانگزار نخستين انقلاب انسانگرايی و آزاديخواهی در تاريخ بود. تمام نوشتارهای تاريخی نشان ميدهند که چه اندازه اين انقلاب جهان را به پيش کشاند و چه اندازه بر فرهنگ جهانی تاثير گذاشت. هيچ صفحه‌ای از کتاب‌های تاريخ نمي‌تواند گواه دهد که يک تن به زور به انديشه زرتشت وارد شده باشد. اگر جز اين بود زمانی که ايرانيان امپراتوری جهانی درست کرده بودند، يونان و هند و مصر و تمام خاور ميانه و نيمی از آفريقا زرتشتی نمی‌شده بودند.

روز جهانی زن، روز جهانی نیمه بهتر

چرا باید روز جهانی زن داشته باشیم؟ به همان دلیل که روز جهانی حقوق بشر داریم، روز جهانی منع شکنجه داریم، روز جهانی برای آزادی رسانه ... و روز جهانی برای بسیاری آنچه باید باشد و نیست. زیرا هنوز در جهان حکومت‌های استبدادی مرد سالار بی‌فرهنگ و جاهلی هستند که عقدهء حقارت و عدم اعتماد به نفس خویش را نسبت به بخش‌هایی از مردم کشورشان با ابراز قدرت و برتری نسبت به آنان تسکین می‌دهند. مانند آنان که نژاد خود را برتر از نژاد دیگران می‌دانند، مانند آنان که باورهای خود را برتر از باورهای دیگران، و آنان که جنسیت خود را برتر از جنسیت دیگر می‌دانند. مردانی که شخصیت زن را تحقیر می‌کنند، زیرا در برابر زنان خود را حقیر و بی‌شخصیت احساس می‌کنند. نیمی از جامعه ما از حقوق مدنی و اجتماعی خود محروم است، زیرا گرفتار مردان خودخواه و نادان و بی فرهنگ هستیم که زور دارند ولی عقل ندارند.

29 بهمن روز ستایش زن در فرهنگ ایران زمین

"روز زن و مادر ایرانی"

 

      هدیه زیبای دیگر فرهنگ ایرانی به جهان، سپندارمذگان جشن بزرگداشت زن است. روزی که ایرانیان از هزاران سال پیش زنان و مادران خود را گرامی می‌داشته اند و آنان را سروران خانواده می‌شمردند، نه جزو اموال و بردگان مردان در فرهنگ‌هایی دیگر. اوستا زن را ریته سیه بانو می‌خواند، یعنی مهر و روشنایی زندگی. روز ستایش زن و آنچه او هست و به جامعه می‌دهد. اگر مردان بزرگی بوده اند، بخاطر زنان بزرگی بوده که آنان را زاده و پرورانده اند. نه تنها زنان ایرانی مردان بزرگی را به جامعه بشری تقدیم کرده اند، بلکه خود نیز در تاریخ ایران درخشیده اند.

بیانیه جبهه ملی ایران (سامان ششم)

هم میهنان

میهن ما بیش از صد سال است که برای استقلال سیاسی و رهایی از سلطه بیگانه و برقراری دموکراسی مبارزه میکند. ولی هر بار که به این هدف نزدیک میشود، دخالت قدرتهای بیگانه تلاش ملت را خنثی و دوباره نفوذ خود را برقرار میکنند. در جنگ جهانی دوم که ما بیطرف بودیم، نیروهای بیگانه بی اجازه دولت وقت برای نشست سرانشان بی اعتنا به حاکمیت ملی ما وارد میهن ما شدند و شخص اول کشور را دستگیر و به تبعید فرستادند.

پس از جنگ دوم برای دوازده سال ما سرور کشور خود بودیم و دموکراسی ملی با رای مردم برقرار بود. ما در آن شرایط خوبش‌فرمایی و دموکراتیک نشان دادیم که با رهبری شایسته و مبهن پرست چگونه می توانیم با قدرتهای بزرگ جهان برای منافع ملی خود مبارزه قانونی بکنیم و پیروز شویم. این قدرت ملی قدرت‌های بیگانه را ترساند و بار دیگر توطئه کردند تا با کودتا حکومت مردمی ما را براندازند و دوباره کشور را تابع سیاست‌های خودشان کنند.

برای بار سوم در یک سده، باز همان قدرت‌های بزرگ برای جلوگیری از پیشرفت ارضی شوروی کمونیستی دولت حاکم را با یک حکومت مذهبی ضد کمونیست جایگزین کردند. آنها به هدف خود رسیدند و شوروی سرانجام متوقف شد، ولی کشور ما دچار یک حکومت عقب افتاده و بی اعتنا به منافع ملی شد که پیامدهای آن بصورت عقب افتادگی‌های صنعتی و اقتصادی و اجتماعی و رفاه مردم در غالب یک حکومت خشن و فاسد و تمامیت‌خواه بیش ار چهار دهه است که کشور را چهار دهه به عقب رانده است.

  ناسیونالیسم ایرانی در مسیر تاریخ

پرسش و پاسخ عماد گلی با کورش زعیم

17 تیر 1399خ

پرسش 1: ناسیونالیسم به چه معناست و قدمت آن به چه زمانی باز میگردد؟

کورش زعیم : اگر به تاریخ کهن مراجعه کنیم، نخستین و کهن‌ترین ریشه ناسیوناسیم را که ناسیونالیسم مذهبی بود در عبری‌های کهن پیدا میکنیم که از دیدگاه مذهبی خود را مردم برگزیده شده میخواندند؛ یعنی مردمی که دارای فرهنگ مشترک و برتر از همه مردمان دیگر هستند. آنان وابستگی و وفاداری شدیدی نسبت به سامانه مذهبی-سیاسی خود و همبستگی با هم داشتند که هنوز در اسراییل احساس میشود. ولی بیشینه سردمداران نوین آن کشور عبری نیستند و اشکنازی خوانده میشوند. اشکنازی‌ها تُرکان خزر در شمال دریای کاسپی بودند که پیوسته برای غارت به ایران یورش می‌بردند و سرکوب می‌شدند. خزرها زیر فشار حکومت عباسیان برای مسلمان شدن و فشار حکومت بیزانتین برای مسیحی شدن، خود را یهودی خواندند؛ در صورتیکه تنها کسانی که مادرشان یهودی باشد میتوانند خود را یهودی بدانند.

از سده هفتم میلادی یهودیان از انگلستان و فرانسه و اسپانیا اخراج شدند و آنان بیشتر به لهستان، اوکراین و لیتونی مهاجرت و تا سده 11 و 12 بیشتر در پیرامون کیِف سکنی گزیدند. تزارهای روسیه اعتماد به یهودیان نداشتند و سرانجام الکساندر سوم که آنان را قاتل مسیح میدانست و با آنان بدرفتاری میکرد تا 1881 که شورشهای گسترده ای در روسیه علیه یهودیان صورت گرفت و آنها در یک مهاجرت بزرک مجبور به ترک روسیه شدند و اشکنازی‌ها هم خود را به اروپا بویژه لهستان و آلمان رساندند. پس از جنگ جهانی دوم و هولوکاست قتل عام یهودیان در آلمان نازی، با کمک نظامی انگلستان، به پلستین مهاجرت کرده و آنجا را به عنوان خانه تاریخی قوم یهود در طی جنگهایی بسیار خونین علیه ساکنان مسلمان پلستین تصرف کردند.

یونانیان هم خود را برتر از دیگران میدانستند و به سامانه سیاسی خود وفادار بودند. رومیان که از منطقه‌های قومی (فرهنگی) یا شهر-کشورها تشکیل شده بودند تبدیل به امپراتوری روم شدند و پس از رسمی شدن دین مسیحیت، مردم هویت فرهنگی خود را در زیر شعار کلیسای کاتولیک که " همه انسانها یکی هستند"، تبدیل به هویت جامعه سیاسی-مذهبی ناسیونالیسم سرزمینی آنها شد.

همچنان که طبقه متوسط اروپا رشد کرد، گرایش مردم به مشارکت در قدرت سیاسی بیشتر شد. در انقلاب فرانسه خواست مردم آزادی، برابری و برادری برای همه بود و کم کم مردم توانستند دولت را خودشان بوجود بیاورند. به این ترتیب ناسیونالیسم معنای آزادی بیان و مشارکت در سیاست کشور را به خود گرفت.

تحریم های امریکا علیه جمهوری اسلامی

پیام کورش زعیم در برنامه چشم انداز شبکه کلمه

پنجشنیه 22 آبان 1399خ

تحریم‌های تازه آقای ترامپ تاثیر زیادی روی خود آمران و مجریانی که مسئول سرکوب و کشتار 98 بودند خواهد گذاشت، بویژه اگر حساب‌های بانکی برونمرزی و سفرهای خارجی آنان هدف قرار گیرد، و یا بهتر کیفرخواست تروریستی یا قتل عمد علیه‌شان صادر شود. در هر حال، کسانی که در جنایت‌های خیابانی دستور می‌دهند و آنان که جنایت را اجرا می‌کنند متوجه خواهند شد که دیده می‌شوند و عملشان فراموش نمی‌شود.

برداشتن تحریم‌های مالی علیه جمهور اسلامی تاثیر چندانی بر زندگی مردم ایران نخواهد داشت، چون بازگشت پولهای بلوکه شده و پولهای فروش نفت و گاز نه در صنعت سرمایه گذاری خواهد شد، نه بیکاری و فقر و گرانی را درمان خواهد کرد، و نه پولها و اموال غارت شده و اختلاس‌ها به مردم مسترد خواهد شد. اگر چنین قصدی داشتند با دوهزار میلیارد دلار پول نفت از چهل سال پیش تا کنون کشور را برای مردم بهشت کرده بودند.

پولهای آزاد شده بیشتر برای پروژه‌های غیر ضروری و پروژه های پنهانی نظامی یا امنیتی مصرف خواهد شد که نه علنی میشوند، نه حسابرسی میشوند و نه کسی پاسخگوی آنهاست؛ ملت نه میداند چقدر نفت و گاز و کانی ها براستی استخراج و صادر میشود، نه قیمت را و نه اینکه پولش کجا میرود.

ﻧﺎﻣﻪاي براي آينده ایران

درخواست شماري از ايرانیان از   حكوﻣت ﻣلي آينده ايران

در زمانی که در پرتو انقلابهای علمی، تکنولوژیکی و ارتباطات و اطلاعات و روند مسلط جهانی شدن، کشورها باید بر پایه مقتضیات، ضرورتها و ارزشهای مترقیانه روز راه توسعه، آبادانی و رفاه عمومی را وجهه همت خود ساخته و در قبال بروز رویدادهای غیرمترقبه زیانبار سیاست شفاف سازی، آگاه سازی، آموزش و مشارکت جوامع مدنی سازمان یافته را پیگیر باشند.

از سوی دیگر، برخی حکومتها، مانند جمهوری اسلامی در ایران، به سبب پایبندی به ارزشها و موازین اعتقادی دیرینه و بهره گیری از دستورالعمل های آن، در قبال معضلات پیچیده و بحرانهای پیش آمده در عمل نسبت به چاره جویی و پاسخگویی به حل مشکلات و معضلات پیچیده روز ناتوان هستند، به ویژه رویدادهای غیرمترقبه زیانبار. چنانکه در قبال بروز ویروس مرگبار کرونا و گسترش جهانی این فاجعه شاهد برخوردها و خط مشی های متفاوت نابخردانه در رابطه با چگونگی حل این معضل میشویم ‌

در فرهنگ ایرانی خشونت بیگانه و اعدام جنایت است

 

در این روز جهانی مبارزه با اعدام، در حالیکه شمار زیادی از کشورهای جهان مجازات اعدام را از قانون جزای خود حذف کرده اند، ما ملت ایران که از دوران کهن پیشرو حقوق بشر و نوعدوستی و مهربانی بوده ایم، امروز باید حتی شاهد قتل نوجوانانمان هم با اعدام توسط جمهوری اسلامی باشیم. این در حالیست که جمهوری اسلامی بیانیه‌ جهانی حقوق بشر و میثاق‌های حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را امضاء و تصویب کرده و به آنها متعهد است، ولی تن به اجرای هیچکدام از آنها نمی‌دهد. کُشتن لذتی دیگر دارد!

 

امروز ما شاهد زندانی کردن‌ها، شکنجه‌ها و اعدام‌هایی فراقانونی و اعمال غیرقانونی مجریان هستیم که فی البداهه عمل می‌کنند و همه چیز نه برای تامین امنیت مردم و کشور، بلکه برای ایجاد خفقان و ترس در دل ملت است که خاطره دردناک حکومت وحشت دهه 1360 جمهوری اسلامی را به یاد می‌آورد.

ا عدام نوید افکاری نماد فریب و جنایت

در تمدن والای ایران کهن، اعدام وجود نداشت. حتی داریوش بزرگ جانشین دروغین شاه را تبعید کرد ولی نکُشت. ما حتی اسیران جنگی را هم نمی کشتیم و  اجازه میدادیم در کشور ما آزادانه به کار و کسب درآمد بپردازند. این اعمال ضد بشری ناشی از توحّش وارداتی از مهاجمان از جنوب و شمال به میهن ما ایران است.  

امروز حکومت به دلیل تنگناهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و فساد ژرف و خارق العاده در سیستم حکومتی در حال فروپاشی از درون و بیرون است، بجز ایجاد رُعب و وحشت و کشتار مخالفان در خیابانها و زندان ها راه حل بهتری به عقلش قلیلش نمی رسد. تمام قد در برابر افکار عمومی داخل و خارج کشور می‌ایستد تا مبادا اقتدار پوشالی اش فرو بریزد. او غافل است که با انکار و دهن کجی به خواست مردم، و امنیتی تر کردن فضا حفظ موجودیت خود را هم دشوارتر و دشوارتر میکند.